Meneer met wapen

5 februari 2019 - Willemstad, Curaçao

Meneér met wapen

(puur om jullie aandacht even te trekken hoor)

vandaag een momentje moeten uitzoeken om wat vragen te stellen bij de energiemaatschappijen van het eiland.

Nu ik hier zit met mijn nummertje in mijn hand kan ik net zo goed rustig een blogje type. Eigenlijk zegt dat al voldoende, alle tijd terwijl je zit te wachten.

Dit maakt dat ik alles eens leuk kan observeren. Even om een beeld te schetsen;

Buiten is het 27 graden, een prima temperatuur. Ik zit hier in een overbelicht wachtruimte met stoeltjes op een rij.

Aan de rechterkant is een glazenwand met loketten. Zoals we in Nederland ook kennen zijn 2 van de 4 loketten bezet.

Met daarachter dames, waarvan de bloes van de een nog net sneller open knapt als van de ander. De bril nog verder op de neus staat en de nagels iets langer als mijn hele voet.

Aan de linkerkant staat een bureautje met daarachter een beveiliger. Zijn collega beveiliger staat buiten. Beiden gewapend en in uniform. Als ik verder kijk dan het wapen zijn het twee oudere mannen van in de 50/60 jaar, de een kreupelt en de anders sjanst wat met de dames

Overigens is het niet geheel vreemd dat er beveiligers her en der rondlopen. De ene beveiliger heeft als wapen zo’n kniptang die vroeger de Conducteurs hadden om je kaartje te knippen, deze beveiliger controleert je boodschappen wanneer je de winkel uitloopt en wanneer je lijstje klopt met het inhoudt van je karretje wenst hij je een prettige dag. Of je moet gewoon lief lachen en met je blonde haar schudden.

Maar goed dat is een soort beveiliger.

De ander staat gewapend te sjansen voor andere winkels of banken.

Enigszins imponerend maar als ik ze zo observeer zijn het eigenlijk een soort van mannen die tegen hun pensioen aanlopen en dit als baantje krijgen.

Maar ala, zo houden we werk

Ik heb een nummertje gekregen, en wacht rustig, heeeeel rustig op mijn beurt. Beetje dom van mij om tegen 12.00 naar een kantoortje te gaan en vragen om uitleg. Gezien de gemiddelde eetbehoefte van de Curaçaoënaar. Worden ze er niet gezelliger op tegen dit tijdstip.

Ook een nummertje trekken is hier heel gewoon. Een nummertje voor de slager, een nummertje bij de bank, een nummertje bij de apotheek, een nummertje om naar de wc te gaan. Overal hebben ze nummertjes.

En die nummertjes worden ook weer geniet (alles wordt geniet) aan je bon, afschrift of waar het ook maar aan geniet kan worden..

Je krijgt namelijk overal papier.

Inmiddels ben ik gestopt met het aannemen van de bonnetjes. Want je krijgt altijd je bon mee, met daaraan vast geniet je pinbon.

Ja oke als ze het willen controleren is het wel handig dat je een bewijsje hebt dat je hebt betaald maar kom op!

Dus als je even geluk heb kom je met drie dingen thuis als je hebt afgerekend: bon, pinbon en het NUMMERTJE!

nee ik weiger inmiddels de bonnetjes. En dat is raar, althans dat lees ik af aan hun gezicht die dan net iets meer fronst dan voorheen.

Nog even terug op de beveiligers, het is een heel spektakel om het geldtransport hier te zien rond rijden. Een gepantserde wagen van staal, DIKKE V8 en twee of drie mannen in vol ornaat, kogelvrijevesten, wapens en ze zijn überhaupt groot.

normaal lachen die mannen altijd vriendelijk maar toen ik de winkel in stapte en even niet door had dat er een eenofander geld overdracht was stond ik even te kijken naar die ontzettend grote gewapende mannen.

Telkens als ik zo’n auto zie rijden gaat mijn fantasie even op de loop en denk ik dat ik in een soort film van the A-team terecht gekomen ben...

Af en toe maakt het mij bewust hoe dingen in Nederland zijn geregeld, geautomatiseerd vooral.

Nog niet heel lang geleden ging je elke maand naar een kantoortje om je rekeningen te betalen (electra, water enz enz)

Wij kunnen het nu via internet bankieren over maken maar er zijn nog genoeg mensen die maandelijks hun tripje naar de kantoortjes doen.

In deze dagen betalen we onze wegenbelasting weer. Ook weer naar een kantoortje even 542 florin aftikken voor 2 auto’s een heel jaar. Delen door 2 is dat in euro’s, voor wie mijn rekensommetje is vergeten.

Tja dat zie je dan ook aan de wegen (het schootliedje: hobbelweg is hier nog erg realistisch).

Feliz Dia!


 

Saludos!!

4 Reacties

  1. Jeannette:
    5 februari 2019
    😂🤣😂... Heerlijk!!! Wat een verhaal! Kunnen wij ons niet voorstellen hier!
  2. Ria:
    5 februari 2019
    Echt weer een heerlijk verhaal 🤣
    En 27 graden 🌞😎... beetje jaloers toch wel, ben de winter nu wel zat. Groetjes daar😘
  3. Krista Van Daalen:
    5 februari 2019
    Op curacao hebben ze tenminste NUMMERTJES! In Brussel had ik een moord gedaan voor een nummertje. En die hadden ze aan mijn stapel papieren mogen nieten! 😂🤪 Op stadsdeelkantoor van Brussel moet ik gewoon, om te laten zien hoe lang je nog moet wachten, steeds een stoeltje opschuiven... dus nummer 1 is aan de beurt en nummer 2, 3, 4, ..... , 20 schuiven allemaal 1 zitting op. Elke keer weer... en dan wordt nr 2 dus 1 en 3 wordt 2 en ... nou ja je snapt t wel. 🤪😕 (En dat met peuter van 2 op schoot, in Brussel... verwacht je toch meer van. Leek wel ontmoedigingsbeleid om in Brussel te gaan wonen)...
  4. Arno:
    5 februari 2019
    Feestnummers zijn jullie !!!