Donkere dagen

Daar waar velen stil zijn en de honden huilen..

Een paar donkere dagen op Curaçao, ondanks dat de zon altijd schijnt.

Oproer, rellen en demonstraties, tegen de regering! 

Niet gauw voel ik mij onveilig, niet gauw pak ik een tas in voor noodgevallen. Vanavond wel.. ik voel mij nog veilig in huis maar dat komt vooral omdat er nog weinig te zien of te ruiken is in de buurt.

Vandaag, overdag, hebben we de gehele dag in een roetwolk geleefd.. kleding stinkt naar roet en vuur.. omdat er gisteren een demonstratie volledig uit de hand is gelopen in rellen, plunderingen, aangestoken mundi i sushi (bosjes en vuilnis).

De avondklok werd in gesteld en de nacht is redelijk rustig verlopen..

In de ochtend leek iedereen weer door te gaan zoals zij altijd deden. 

Tot het moment dat er via verschillende kanalen dit bericht binnen kwam;

‘Curacao slaapt vanavond niet..’

Daar waar ik moe was, werd ik ineens wakker. Gezien onze buurt is bezet met meerdere ‘belangrijke’ mensen is de dreiging groter. Het plan dat de huizen van deze mensen in brand gestoken worden ging al snel ter ronde..

Maar vooralsnog is het rustig..

Verder op het eiland niet.. niet zo zeer rellen, maar grote en vele branden op diverse plekken. Hier waar het bijna altijd waait, lang geen regen heeft gekend is een brand in de mundi, levensgevaarlijk. 

Onrust op het eiland, boze mensen.. 

Ik ga proberen te slapen, met mijn gepakte tas naast mijn bed.. waarom? You never know..

Naast 30 mei 1969 zal ook 24/25 juni 2020 de boeken in gaan als een donkere dag op Curacao!!