Een eiland leven...

De meesten van jullie heeft weleens een bezoekje bedacht aan een van de Waddeneilanden. Een eiland, met de basisvoorzieningen zoals een huisarts, een basisschool, een aantal supermarkten, een dorpshuis, kroegen, strandtenten..

Een rustig leven, en zelfs op sommige plekken geen mens te zien. Ik vind Texel altijd een fijn eiland, een eiland maar groot genoeg om niet steeds dezelfde toeristen tegen te komen..

Een eiland geeft mij altijd het gevoel van rust en hoe gek het ook klinkt: vrijheid. Want ja je bent zeker vrij van de dichtbevolkte gebieden aan de andere kant moet je op een eiland iets verder nadenken dan op het vaste land. 

Nou is het hier op het eiland nou niet bepaald rustig.. er is altijd geluid van auto’s, motors, muziek maar ook geluid van de wind.

Dat die geluiden altijd aanwezig zijn besefte ik mij pas toen ik in Nederland was. Terwijl wij sliepen in het centrum was het in de avond stil.. geen wind, geen auto en zeker geen volwassen pubers op een motor die weer een zwarte donut maken op de weg.

Maar toch voel je dat je op een eiland woont. Nou is Curacao een eiland van zeker 60 km breed en heeft het zeker alle basis voorzieningen die een mens behoeft toch is Curacao afhankelijk van het vliegverkeer en vrachtverkeer op zee. Zowel in levensmiddelen, medicijnen als ook gewoonweg de toerist.

Het orkaan seizoen is van start gegaan en dat betekend dat iedereen weer een beetje op scherp gezet wordt.

Toen ik vorig jaar net op het eiland zaten en de weken verstreken werd het ook duidelijk dat we ons in het orkaan seizoen bevonden. 

Onderling appen met andere vrouwen om te kijken of onze mannen op scherp gezet worden, doormidden van een app die vertelt of er een storm, tropische storm of een orkaan zich ergens in ons gebied zich ontwikkeld. 

Curacao komt niet snel in aanmerking voor een orkaan, al is het in het verleden wel eens gebeurd... en daar heb je hem.. het is wel eens gebeurd....

Want stel dat het toch eens gebeurd.. we herinneren ons allemaal vast nog wel de orkaan Irma, die over onder andere Sint-Maarten raasde met destrasieuze gevolgen.

Een eiland net zoals Curacao afhankelijk van  vlieg- en zeeverkeer. 

Winkels worden geplunderd, brandstof tekort, medicijnen en vers water te weinig..

Dan ga je toch wel even nadenken over hoe wij erbij zitten wanneer er misschien toch een orkaan over ons heen gaat. 

Je slaat houdbare producten in, blikken voedsel, we hebben kaarsen, gas om eventueel eten te bereiden, we hebben een map vol met belangrijke documenten mochten we toch moeten vluchten, we hebben kaarsen, we hebben een put met vers water.. we zullen dan wel zelf met een emmertje moeten hengelen, maar hoeven dus geen flessen water in voorraad te hebben. 

Al zijn de kaarsen standaard wat we in huis hebben voor het geval dat de stroom eens wordt afgezet, vanwege te weinig opgewekte energie door water. Want dat gebeurd hier regelmatig, al is het bij ons nog maar 1 keer gebeurd. Delen of wijken van het eiland wordt zo af en aan voor een aantal uur afgesloten van elektriciteit. Omdat gewoonweg de vraag groter is dan het aanbod. Daarnaast zien en horen we ook vaak genoeg dat er een stroomstoring, dat we erop voorbereid zijn dat we best wel eens zonder stroom komen te zitten. 

Ook een eiland dingetje..

En nu het orkaan seizoen weer begonnen is worden we ons daar weer een beetje bewust van.. de hete dagen die gaan komen omdat de wind wegvalt (weetje: een orkaan trekt alle wind naar zich toe, dus ongeacht of je er wel of niet in buurt zit.. ‘onze’ wind wordt weg gezogen naar de orkaan), een beetje zenuwen voor wanneer er weer eentje op de radar verschijnt want dan betekend het ‘alle hens aan dek’.

Nou heb ik daar totaal geen kaas van gegeten natuurlijk, ook niet mee gemaakt. Ik heb mij alleen laten vertellen dat wanneer een orkaan over het Caribisch gebied heen gaat, dit een hectisch tafereel kan zijn.. de orkaan maar ook vooral daarna.. hulp, goederen, coördinatie en ga zo maar door.. want eerlijk is eerlijk In Nederland kennen wij dat alleen maar van de televisie, een ver van onze bed show.. toch?

Dat was het voor mij ook, totdat je je beseft dat je op een eiland zit. Je trekt niet zomaar de grens over om te vluchten..

En laten we nou niet paniekeren, Curacao maakt nog steeds niet veel kans om een orkaan over haar heen te krijgen..

Dus ondertussen genieten wij gewoon, slaan we een extra blik bruine bonen in, kopen we een prachtige kaars en zorgen we vooral dat we blijven eten.. met elkaar en met vrienden.

(Och dat klinkt echt verschrikkelijk slecht, maar het is wel zo)😂

Een eiland leven brengt zich een hoop rust, geluk en plezier met zich mee met ook een beetje vooruitdenken en het gebruiken van een gezond verstand.

We hebben een ontzettend slecht leven, die alleen maar slechter kan worden..